O mestre mandóunos facer un traballo. El nos deu un html nuha carpeta e tiñamos que facer un texto do que queremos ser de maior , poñerlle audio, imaxe e música.
Aquí tendes o meu traballo rematado.
Espero que vos guste, un bico Alba.💕💕👌👌
(Pronto estará publicado no blogue de o meu mestre: fabitacoras.blospot.com)
viernes, 16 de junio de 2017
lunes, 5 de junio de 2017
PROXECTO TRIBUS 6º:
Aquí tendes o noso proxecto deste ano.
http://fabiangallie.esy.es/proxecto%20tribus/index.html
Como podedes ver no último enlace é unha poesía que fixémos entre tod@s os nen@s da clase para a nosa graduación.
Titúlase " Entre Bágoas iremos , Adeus"
Espero que vos guste💋💋💋
Alba.
http://fabiangallie.esy.es/proxecto%20tribus/index.html
Como podedes ver no último enlace é unha poesía que fixémos entre tod@s os nen@s da clase para a nosa graduación.
Titúlase " Entre Bágoas iremos , Adeus"
Espero que vos guste💋💋💋
Alba.
ACOSO:
Nos os alumnos de 6º de primaria fixémos unhas enquisas. Botámoslle unha oxeada e a que máis inpactóunos foi a do ACOSO.
Fumos por unhas aulas e isto é o que fixemos.
Aquí tendes xogos, vídeos, a charla....
Espero que vos guste!!!!!
http://fabiangallie.esy.es/proxecto%20tribus/acosoescolar/index.html
Alba.
Fumos por unhas aulas e isto é o que fixemos.
Aquí tendes xogos, vídeos, a charla....
Espero que vos guste!!!!!
http://fabiangallie.esy.es/proxecto%20tribus/acosoescolar/index.html
Alba.
PERÍMETROS E ÁREAS:
Aquí tendes varios enlaces de xogos de perímetros e áreas:
https://luisamariaarias.wordpress.com/2012/12/01/juega-con-los-perimetros-y-las-areas-de-los-
poligonos/
http://www.mundoprimaria.com/juegos-matematicas/juego-hallar-perimetros/
http://www.mundoprimaria.com/juegos-matematicas/juego-resolucion-perimetro/
Espero que os axude a mellorar, un bico 🌹.
Alba.
https://luisamariaarias.wordpress.com/2012/12/01/juega-con-los-perimetros-y-las-areas-de-los-
poligonos/
http://www.mundoprimaria.com/juegos-matematicas/juego-hallar-perimetros/
http://www.mundoprimaria.com/juegos-matematicas/juego-resolucion-perimetro/
Espero que os axude a mellorar, un bico 🌹.
Alba.
ANALISIS MORFOLÓGICO Y SINTACTICO
Aquí tendes un enlace de ANALISIS MORFOLÓGICO E SINTACTICO.
Morfológico : http://roble.pntic.mec.es/msanto1/lengua/1anamorf.htm
Sintactico : http://www.aulafacil.com/cursos/l7319/primaria/lenguaje-primaria/lengua-sexto-primaria-11-anos/analisis-sintactico
Morfológico : http://roble.pntic.mec.es/msanto1/lengua/1anamorf.htm
Sintactico : http://www.aulafacil.com/cursos/l7319/primaria/lenguaje-primaria/lengua-sexto-primaria-11-anos/analisis-sintactico
🙈🙈🙈🙈
miércoles, 22 de febrero de 2017
domingo, 12 de febrero de 2017
BULLYING:
Que é o Bullying ou acoso escolar?
O bullying é os malos tratos físicos e/ou psicolóxico deliberado e continuado que recibe un neno por parte doutro ou outros, que se comportan con el cruelmente co obxectivo de sometelo e asustalo, con vistas a obter algún resultado favorable para os acosadores ou simplemente a satisfacer a necesidade de agredir e destruír que estes adoitan presentar.
O bullying implica unha repetición continuada das burlas ou as agresións e pode provocar a exclusión social da vítima.
Características do Bullying
- Adoita incluír condutas de diversa natureza (burlas, ameazas, agresións físicas, illamento sistemático, etc.).
- Tende a orixinar problemas que se repiten e prolongan durante certo tempo.
- Adoita estar provocado por un alumno, apoiado por un grupo, contra unha vítima que se atopa indefensa.
- Mantense debido á ignorancia ou pasividade das persoas que rodean aos agresores e ás vítimas sen intervir directamente.
- A vítima desenvolve medo e rexeitamento ao contexto no que sofre a violencia; perda de confianza en si mesmo e nos demais e diminución do rendemento escolar.
- Diminúe a capacidade de comprensión moral e de empatía do agresor, mentres que se produce un reforzo dun estilo violento de interacción.
- Nas persoas que observan a violencia sen facer nada para evitala, prodúcese falta de sensibilidade, apatía e insolidariedade.
- Redúcese a calidade de vida da contorna no que se produce: dificultade para lograr obxectivos e aumento dos problemas e tensións.
Tipos de Bullying
Podemos falar de varios tipos de acoso escolar que, a miúdo, aparecen de forma simultánea:
- Físico: empuxóns, patadas, agresións con obxectos, etc. Dáse con máis frecuencia en primaria que en secundaria.
- Verbal: insultos e motes, menosprecios en público, resaltar defectos físicos, etc. É o máis habitual.
- Psicolóxico: minan a autoestima do individuo e fomentan a súa sensación de temor.
- Social: pretende illar ao mozo do resto do grupo e compañeiros.
ENLACE:http://www.universia.es/bullying-acoso-escolar/bullying/at/1121975
O bullying é os malos tratos físicos e/ou psicolóxico deliberado e continuado que recibe un neno por parte doutro ou outros, que se comportan con el cruelmente co obxectivo de sometelo e asustalo, con vistas a obter algún resultado favorable para os acosadores ou simplemente a satisfacer a necesidade de agredir e destruír que estes adoitan presentar.
O bullying implica unha repetición continuada das burlas ou as agresións e pode provocar a exclusión social da vítima.
Características do Bullying
- Adoita incluír condutas de diversa natureza (burlas, ameazas, agresións físicas, illamento sistemático, etc.).
- Tende a orixinar problemas que se repiten e prolongan durante certo tempo.
- Adoita estar provocado por un alumno, apoiado por un grupo, contra unha vítima que se atopa indefensa.
- Mantense debido á ignorancia ou pasividade das persoas que rodean aos agresores e ás vítimas sen intervir directamente.
- A vítima desenvolve medo e rexeitamento ao contexto no que sofre a violencia; perda de confianza en si mesmo e nos demais e diminución do rendemento escolar.
- Diminúe a capacidade de comprensión moral e de empatía do agresor, mentres que se produce un reforzo dun estilo violento de interacción.
- Nas persoas que observan a violencia sen facer nada para evitala, prodúcese falta de sensibilidade, apatía e insolidariedade.
- Redúcese a calidade de vida da contorna no que se produce: dificultade para lograr obxectivos e aumento dos problemas e tensións.
Tipos de Bullying
Podemos falar de varios tipos de acoso escolar que, a miúdo, aparecen de forma simultánea:
- Físico: empuxóns, patadas, agresións con obxectos, etc. Dáse con máis frecuencia en primaria que en secundaria.
- Verbal: insultos e motes, menosprecios en público, resaltar defectos físicos, etc. É o máis habitual.
- Psicolóxico: minan a autoestima do individuo e fomentan a súa sensación de temor.
- Social: pretende illar ao mozo do resto do grupo e compañeiros.
ENLACE:http://www.universia.es/bullying-acoso-escolar/bullying/at/1121975
ACOSO ESCOLAR:
Padres y madres, no saben que hacer medianta o acoso escolar?
Entra en : sebuscanvalientes.com
No tengas miedo!!!! #valientes
Aprende con Alba.
EMPATÍA:
Que é EMPATÍA:
A empatía é a intención de comprender os sentimentos e emocións, tentando experimentar de forma obxectiva e racional o que sente outro individuo. A palabra empatía é de orixe grega ?empátheia? que significa ?emocionado?.
A empatía fai que as persoas se axuden entre si. Está estreitamente relacionada co altruísmo - o amor e preocupación polos demais - e a capacidade de axudar. Cando un individuo consegue sentir a dor ou o sufrimento dos demais póndose no seu lugar, esperta o desexo de axudar e actuar seguindo os principios morais.
A capacidade de porse no lugar do outro, que se desenvolve a través da empatía, axuda a comprender mellor o comportamento en determinadas circunstancias e a forma como o outro toma as decisións.
A persoa empática caracterízase por ter afinidades e identificarse con outra persoa. É saber escoitar aos demais, entender os seus problemas e emocións. Cando alguén di "houbo unha empatía inmediata entre nós", quere dicir que houbo unha gran conexión, unha identificación inmediata.
A empatía é o oposto de antipatía xa que o contacto coa outra persoa xera pracer, alegría e satisfacción. A empatía é unha actitude positiva que permite establecer relacións saudables, xerando unha mellor convivencia entre os individuos.
EMPATÍA EN PSICOLOXÍA:
Segundo a psicoloxía, a empatía é a capacidade psicolóxica ou cognitiva de sentir ou percibir o que outra persoa sentiría se estivese na mesma situación vivida por esa persoa.
EMPATÍA COMO VALOR:
A empatía pode ser vista como un valor positivo que permite a un individuo relacionarse coas demais persoas con facilidade, e agrado, sendo importante o relacionamiento cos outros para manter un equilibrio no seu estado emocional de vida.
Doutra banda, a empatía permite a unha persoa comprender, axudar e motivar a outra que atravesa por un mal momento, logrando unha maior colaboración e entendemento entre os individuos que constitúen unha sociedade.
EMPATÍA E ASERTIVIDAD:
En primeiro lugar, a asertividad é expresar no momento propicio, e de maneira apropiada as ideas e sensacións tanto positivas como negativas en relación a unha situación.
Por tanto, a empatía e asertividad son habilidades da comunicación que permiten unha mellor adaptación social, a pesar de que ambas as habilidades presentan diferenzas.
O individuo asertivo defende as súas propias conviccións, en cambio o individuo empático entende as conviccións das demais persoas. A pesar diso, débese de respectar e tolerar todas as ideas que xorden na discusión con respecto a unha situación determinada.
Vexa tamén Asertividad.
EMPATÍA E SIMPATÍA:
Como tal, a simpatía é un sentimento de afinidade que atrae e identifica ás persoas. Leva a un individuo xerar harmonía e alianza con outro. Especificamente é cando alguén cae ben, que sente estar ben con ela pola súa forma de ser ou sentir.
Pola súa banda, a empatía, como xa foi dita anteriormente, é a comprensión que sente unha persoa por outra nunha determinada situación.
No entanto, unha persoa pode sentir simpatía e empatía á vez por outra.
A empatía é a intención de comprender os sentimentos e emocións, tentando experimentar de forma obxectiva e racional o que sente outro individuo. A palabra empatía é de orixe grega ?empátheia? que significa ?emocionado?.
A empatía fai que as persoas se axuden entre si. Está estreitamente relacionada co altruísmo - o amor e preocupación polos demais - e a capacidade de axudar. Cando un individuo consegue sentir a dor ou o sufrimento dos demais póndose no seu lugar, esperta o desexo de axudar e actuar seguindo os principios morais.
A capacidade de porse no lugar do outro, que se desenvolve a través da empatía, axuda a comprender mellor o comportamento en determinadas circunstancias e a forma como o outro toma as decisións.
A persoa empática caracterízase por ter afinidades e identificarse con outra persoa. É saber escoitar aos demais, entender os seus problemas e emocións. Cando alguén di "houbo unha empatía inmediata entre nós", quere dicir que houbo unha gran conexión, unha identificación inmediata.
A empatía é o oposto de antipatía xa que o contacto coa outra persoa xera pracer, alegría e satisfacción. A empatía é unha actitude positiva que permite establecer relacións saudables, xerando unha mellor convivencia entre os individuos.
EMPATÍA EN PSICOLOXÍA:
Segundo a psicoloxía, a empatía é a capacidade psicolóxica ou cognitiva de sentir ou percibir o que outra persoa sentiría se estivese na mesma situación vivida por esa persoa.
EMPATÍA COMO VALOR:
A empatía pode ser vista como un valor positivo que permite a un individuo relacionarse coas demais persoas con facilidade, e agrado, sendo importante o relacionamiento cos outros para manter un equilibrio no seu estado emocional de vida.
Doutra banda, a empatía permite a unha persoa comprender, axudar e motivar a outra que atravesa por un mal momento, logrando unha maior colaboración e entendemento entre os individuos que constitúen unha sociedade.
EMPATÍA E ASERTIVIDAD:
En primeiro lugar, a asertividad é expresar no momento propicio, e de maneira apropiada as ideas e sensacións tanto positivas como negativas en relación a unha situación.
Por tanto, a empatía e asertividad son habilidades da comunicación que permiten unha mellor adaptación social, a pesar de que ambas as habilidades presentan diferenzas.
O individuo asertivo defende as súas propias conviccións, en cambio o individuo empático entende as conviccións das demais persoas. A pesar diso, débese de respectar e tolerar todas as ideas que xorden na discusión con respecto a unha situación determinada.
Vexa tamén Asertividad.
EMPATÍA E SIMPATÍA:
Como tal, a simpatía é un sentimento de afinidade que atrae e identifica ás persoas. Leva a un individuo xerar harmonía e alianza con outro. Especificamente é cando alguén cae ben, que sente estar ben con ela pola súa forma de ser ou sentir.
Pola súa banda, a empatía, como xa foi dita anteriormente, é a comprensión que sente unha persoa por outra nunha determinada situación.
No entanto, unha persoa pode sentir simpatía e empatía á vez por outra.
TDAH:
QUE ES EL TDAH:
El TDAH son as siglas de Trastorno por Déficit de Atención e Hiperactividade. Trátase dun trastorno de carácter neurobiológico orixinado na infancia que implica un patrón de déficit de atención, hiperactividade e/ou impulsividad, e que en moitas ocasións está asociado con outros trastornos comórbidos.1-2
É fundamental para o diagnóstico de TDAH avaliar que estes síntomas nucleares que comentamos (déficit de atención, hiperactividade e impulsividad) preséntense:
1. desde unha idade temperá: antes dos 12 anos1.
2. cunha intensidade e frecuencia superior á normal para a idade e a etapa de desenvolvemento do neno.
3. que deterioren ou interfiran de forma significativa no rendemento do neno en dous ou máis dos ámbitos da súa vida: escolar ou laboral, familiar e social. 1-2
4. non ser causados por outro problema médico, un tóxico, unha droga ou outro problema psiquiátrico.3
A pesar de que poida existir sospeita clínica en nenos de menos de 6 anos o diagnóstico de TDAH require superar esta idade. Ademais, é frecuente que o TDAH recoñézase nos nenos cando comeza a educación primaria, coincidindo con dificultades no rendemento escolar e a presentación de disfuncións sociais.
Diferentes presentacións
Os síntomas nucleares do TDAH son independentes uns doutros. Non todos os nenos co trastorno manifestan os mesmos síntomas nin coa mesma intensidade. É dicir que un neno con TDAH pode manifestar só un deste tres síntomas.
Da diversidade de manifestacións do TDAH diferéncianse tres presentacións segundo o DSM-5 Manual Diagnóstico e estatístico dos trastornos mentais:
Presentación predominante de falta de atención
frechas
A conduta prevalente é o déficit de atención
(máis frecuente entre as nenas)
Presentación predominante hiperactividade/impulsividad
frechas
A conduta prevalente é a hiperactividade
e/ou impulsividad
Presentación combinada déficit de atención e hiperactividade/impulsividad
frechas
Presentan o tres síntomas nucleares
(déficit de atención, hiperactividade e impulsividad)
Prevalencia do TDAH
A prevalencia dun trastorno fai referencia á frecuencia de presentación de leste na poboación xeral. O TDAH é un dos trastornos psiquiátricos infantís máis frecuentes, situándose por encima doutros, como a esquizofrenia ou o trastorno bipolar4.
en-o-mundo
Calcúlase que a prevalencia global do TDAH é de 5,29%.5 en nenos en idade escolar.
en-europa
Calcúlase que na Unión Europea un 5% (3,3 millóns) dos nenos e adolescentes entre 6 e 17 anos padece TDAH.6
en-espana
Un estudo recente suxire que a prevalencia en España é de 6,8%.7
Debido a que o diagnóstico se basea en criterios clínicos e que pode variar ao longo do tempo, os datos fluctuarán en función de: os criterios diagnósticos, o método de avaliación, o tipo de mostra, as fontes de información utilizadas e as características socioculturais da poboación avaliada8.
Orixe
Debida á complexidade do TDAH, non pode identificarse unha soa causa. Considérase que é un trastorno heteroxéneo con diferentes subtipos, resultado das distintas combinacións dos diversos factores de risco que actúan conxuntamente.
Con todo, si que se identificou que as causas do TDAH débense a factores principalmente xenéticos e ambientais (prenatales, perinatales, e posnatales).
Considéranse factores ambientais do TDAH (entre outros): os traumatismos cranioencefálicos na infancia, as infeccións do sistema nervioso central, a prematuridad, a encefalopatía hipóxico-isquémica, o baixo peso ao nacemento ou o consumo de tóxicos como o alcol ou o tabaco no embarazo.
O TDAH ten unha heredabilidad do 76% (é dicir, que nunha poboación media, o 76% dos factores vinculados co TDAH están relacionados cos xenes, e o resto a factores non xenéticos).
Os estudos demostraron que os familiares de persoas con TDAH teñen un risco cinco veces maior que as persoas sen antecedentes familiares de TDAH.
Comorbilidades
Cando dicimos que o TDAH preséntase frecuentemente con outros trastornos comórbidos, falamos de que o TDAH en moitas ocasións non se presenta só, senón que aparece xunto a outros trastornos psiquiátricos. Isto é así no 70% dos casos de TDAH. 3
De feito, unha persoa con TDAH ten de 6 a 7 veces máis probabilidades de ter outro trastorno psiquiátrico ou trastorno da aprendizaxe.11
Entre as comorbilidades máis frecuentes destacan: trastorno negativista desafiante, trastorno de conduta, trastorno de ansiedade, trastorno do ánimo, tics, trastorno da aprendizaxe? e poden ter un impacto adicional na calidade de vida.12
Cando o TDAH asóciase a outros trastornos, con frecuencia complícase o diagnóstico, empeora a evolución e a resposta ao tratamento é menor.
Trastorno Negativista Desafiante 50%
Trastorno do soño 50%
Trastorno de conduta 40%
Trastorno de ansiedade 30%
Trastorno do espectro autista 28%
Tics 11%
Trastorno do ánimo 4%
*Adaptado da GPCM do Ministerio de Sanidade Política Social e Igualdade, 2010.
Realidade Social
A pesar da alta prevalencia do TDAH, atopámonos ante unha realidade social de descoñecemento sobre o trastorno. Nun estudo realizado en España co obxectivo de coñecer o grao de coñecemento sobre o TDAH da poboación xeral, soamente un 4% dos enquisados recoñecían o termo TDAH e un 33% consideraba que o TDAH debíase a unha contorna familiar ou escolar desorganizado.13
A falta de formación, información e atención sobre o TDAH ten consecuencias negativas directas sobre os pacientes, os seus familiares, amigos e outras persoas da súa contorna, que sofren o estigma, a insensibilidad e a falta de consideración cara ao trastorno.
Neste aspecto, o proxecto PANDAH: situación do TDAH en España ten como obxectivo dar a coñecer a situación actual do TDAH, que actuacións levan a cabo no noso país, e que necesidades detectan os actores implicados en canto ao manexo no neno, o adolescente e o adulto.
El TDAH son as siglas de Trastorno por Déficit de Atención e Hiperactividade. Trátase dun trastorno de carácter neurobiológico orixinado na infancia que implica un patrón de déficit de atención, hiperactividade e/ou impulsividad, e que en moitas ocasións está asociado con outros trastornos comórbidos.1-2
É fundamental para o diagnóstico de TDAH avaliar que estes síntomas nucleares que comentamos (déficit de atención, hiperactividade e impulsividad) preséntense:
1. desde unha idade temperá: antes dos 12 anos1.
2. cunha intensidade e frecuencia superior á normal para a idade e a etapa de desenvolvemento do neno.
3. que deterioren ou interfiran de forma significativa no rendemento do neno en dous ou máis dos ámbitos da súa vida: escolar ou laboral, familiar e social. 1-2
4. non ser causados por outro problema médico, un tóxico, unha droga ou outro problema psiquiátrico.3
A pesar de que poida existir sospeita clínica en nenos de menos de 6 anos o diagnóstico de TDAH require superar esta idade. Ademais, é frecuente que o TDAH recoñézase nos nenos cando comeza a educación primaria, coincidindo con dificultades no rendemento escolar e a presentación de disfuncións sociais.
Diferentes presentacións
Os síntomas nucleares do TDAH son independentes uns doutros. Non todos os nenos co trastorno manifestan os mesmos síntomas nin coa mesma intensidade. É dicir que un neno con TDAH pode manifestar só un deste tres síntomas.
Da diversidade de manifestacións do TDAH diferéncianse tres presentacións segundo o DSM-5 Manual Diagnóstico e estatístico dos trastornos mentais:
Presentación predominante de falta de atención
frechas
A conduta prevalente é o déficit de atención
(máis frecuente entre as nenas)
Presentación predominante hiperactividade/impulsividad
frechas
A conduta prevalente é a hiperactividade
e/ou impulsividad
Presentación combinada déficit de atención e hiperactividade/impulsividad
frechas
Presentan o tres síntomas nucleares
(déficit de atención, hiperactividade e impulsividad)
Prevalencia do TDAH
A prevalencia dun trastorno fai referencia á frecuencia de presentación de leste na poboación xeral. O TDAH é un dos trastornos psiquiátricos infantís máis frecuentes, situándose por encima doutros, como a esquizofrenia ou o trastorno bipolar4.
en-o-mundo
Calcúlase que a prevalencia global do TDAH é de 5,29%.5 en nenos en idade escolar.
en-europa
Calcúlase que na Unión Europea un 5% (3,3 millóns) dos nenos e adolescentes entre 6 e 17 anos padece TDAH.6
en-espana
Un estudo recente suxire que a prevalencia en España é de 6,8%.7
Debido a que o diagnóstico se basea en criterios clínicos e que pode variar ao longo do tempo, os datos fluctuarán en función de: os criterios diagnósticos, o método de avaliación, o tipo de mostra, as fontes de información utilizadas e as características socioculturais da poboación avaliada8.
Orixe
Debida á complexidade do TDAH, non pode identificarse unha soa causa. Considérase que é un trastorno heteroxéneo con diferentes subtipos, resultado das distintas combinacións dos diversos factores de risco que actúan conxuntamente.
Con todo, si que se identificou que as causas do TDAH débense a factores principalmente xenéticos e ambientais (prenatales, perinatales, e posnatales).
Considéranse factores ambientais do TDAH (entre outros): os traumatismos cranioencefálicos na infancia, as infeccións do sistema nervioso central, a prematuridad, a encefalopatía hipóxico-isquémica, o baixo peso ao nacemento ou o consumo de tóxicos como o alcol ou o tabaco no embarazo.
O TDAH ten unha heredabilidad do 76% (é dicir, que nunha poboación media, o 76% dos factores vinculados co TDAH están relacionados cos xenes, e o resto a factores non xenéticos).
Os estudos demostraron que os familiares de persoas con TDAH teñen un risco cinco veces maior que as persoas sen antecedentes familiares de TDAH.
Comorbilidades
Cando dicimos que o TDAH preséntase frecuentemente con outros trastornos comórbidos, falamos de que o TDAH en moitas ocasións non se presenta só, senón que aparece xunto a outros trastornos psiquiátricos. Isto é así no 70% dos casos de TDAH. 3
De feito, unha persoa con TDAH ten de 6 a 7 veces máis probabilidades de ter outro trastorno psiquiátrico ou trastorno da aprendizaxe.11
Entre as comorbilidades máis frecuentes destacan: trastorno negativista desafiante, trastorno de conduta, trastorno de ansiedade, trastorno do ánimo, tics, trastorno da aprendizaxe? e poden ter un impacto adicional na calidade de vida.12
Cando o TDAH asóciase a outros trastornos, con frecuencia complícase o diagnóstico, empeora a evolución e a resposta ao tratamento é menor.
Trastorno Negativista Desafiante 50%
Trastorno do soño 50%
Trastorno de conduta 40%
Trastorno de ansiedade 30%
Trastorno do espectro autista 28%
Tics 11%
Trastorno do ánimo 4%
*Adaptado da GPCM do Ministerio de Sanidade Política Social e Igualdade, 2010.
Realidade Social
A pesar da alta prevalencia do TDAH, atopámonos ante unha realidade social de descoñecemento sobre o trastorno. Nun estudo realizado en España co obxectivo de coñecer o grao de coñecemento sobre o TDAH da poboación xeral, soamente un 4% dos enquisados recoñecían o termo TDAH e un 33% consideraba que o TDAH debíase a unha contorna familiar ou escolar desorganizado.13
A falta de formación, información e atención sobre o TDAH ten consecuencias negativas directas sobre os pacientes, os seus familiares, amigos e outras persoas da súa contorna, que sofren o estigma, a insensibilidad e a falta de consideración cara ao trastorno.
Neste aspecto, o proxecto PANDAH: situación do TDAH en España ten como obxectivo dar a coñecer a situación actual do TDAH, que actuacións levan a cabo no noso país, e que necesidades detectan os actores implicados en canto ao manexo no neno, o adolescente e o adulto.
TOLERANCIA:
Que é a TOLERANCIA:
Tolerancia refírese á acción e efecto de tolerar. Como tal, a tolerancia baséase no respecto cara ao outro ou o que é diferente do propio, e pode manifestarse como un acto de indulxencia ante algo que non se quere ou non se pode impedir, ou como o feito de soportar ou aguantar a alguén ou algo.
A palabra provén do latín tolerant?a, que significa ?calidade de quen pode aguantar, soportar ou aceptar?.
A tolerancia é un valor moral que implica o respecto íntegro cara ao outro, cara ás súas ideas, prácticas ou crenzas, independentemente de que choquen ou sexan diferentes das nosas.
Vexa tamén Respecto
Neste sentido, a tolerancia é tamén o recoñecemento das diferenzas inherentes á natureza humana, á diversidade das culturas, as relixións ou as maneiras de ser ou de actuar.
Por iso, a tolerancia é unha actitude fundamental para a vida en sociedade. Unha persoa tolerante pode aceptar opinións ou comportamentos diferentes aos establecidos pola súa contorna social ou polos seus principios morais. Este tipo de tolerancia chámase tolerancia social.
Pola súa banda, a tolerancia cara a quen profesan de maneira pública crenzas ou relixións distintas á nosa, ou á establecida oficialmente, coñécese como tolerancia de culto, e está estipulada como tal pola lei.
O 16 de novembro foi instituido pola Organización das Nacións Unidas (ONU) como o Día Internacional da Tolerancia. Esta é unha das moitas medidas da ONU na loita contra a intolerancia e a non aceptación da diversidade cultural.
TOLERANCIA EN MEDICAMENTO:
En Medicamento, a expresión ?tolerancia aos medicamentos? utilízase para referirse á capacidade do individuo para resistir certos medicamentos. É a redución da resposta do organismo aos efectos producidos por unha sustancia determinada. Por tanto, a tolerancia a un fármaco pode diminuír como resultado do seu uso excesivo. O mesmo ocorre co alcol, as drogas e o tabaco.
Vexa tamén Medicamento
TOLERANCIA INMUNITARIA:
A tolerancia inmunitaria ou inmunológica defínese como a ausencia específica de resposta do sistema inmunitario fronte a un antígeno, xa sexa propio ou estraño, que é inducida polo contacto previo con devandito antígeno. Trátase dun estado activo (non é unha simple ausencia de resposta), dotado de especificidade e de memoria. Esta tolerancia ten unha importancia capital no proceso de transplante de órganos.
TOLERANCIA EN INFORMÁTICA:
En informática, a tolerancia a fallos (en inglés failover) refírese á capacidade dun sistema de almacenamento para acceder a información ou seguir en funcionamento aínda en caso de producirse algún fallo. O sistema de almacenamento debe gardar a mesma información en máis dun compoñente de hardware ou nunha máquina ou dispositivo externos a modo de respaldo. Desta forma, se se produce algunha falla cunha consecuente perda de datos, o sistema debe ser capaz de acceder a toda a información recuperando os datos faltantes desde algún respaldo dispoñible.
Vexa tamén Informática.
TOLERANCIA EN INDUSTRIA:
En Enxeñaría e Deseño, a tolerancia é un concepto de metrología industrial que se refire á marxe de erro admisible na fabricación dun produto, e aplícase á produción de pezas en serie.
TOLERANCIA CERO:
A expresión 'tolerancia cero' utilízase para definir o grao de tolerancia a unha determinada lei, procedemento ou regra, co fin de evitar a aceptación de calquera conduta que puidese desviarse do establecido anteriormente. Por exemplo, 'tolerancia cero para os condutores ebrios'.
Tolerancia refírese á acción e efecto de tolerar. Como tal, a tolerancia baséase no respecto cara ao outro ou o que é diferente do propio, e pode manifestarse como un acto de indulxencia ante algo que non se quere ou non se pode impedir, ou como o feito de soportar ou aguantar a alguén ou algo.
A palabra provén do latín tolerant?a, que significa ?calidade de quen pode aguantar, soportar ou aceptar?.
A tolerancia é un valor moral que implica o respecto íntegro cara ao outro, cara ás súas ideas, prácticas ou crenzas, independentemente de que choquen ou sexan diferentes das nosas.
Vexa tamén Respecto
Neste sentido, a tolerancia é tamén o recoñecemento das diferenzas inherentes á natureza humana, á diversidade das culturas, as relixións ou as maneiras de ser ou de actuar.
Por iso, a tolerancia é unha actitude fundamental para a vida en sociedade. Unha persoa tolerante pode aceptar opinións ou comportamentos diferentes aos establecidos pola súa contorna social ou polos seus principios morais. Este tipo de tolerancia chámase tolerancia social.
Pola súa banda, a tolerancia cara a quen profesan de maneira pública crenzas ou relixións distintas á nosa, ou á establecida oficialmente, coñécese como tolerancia de culto, e está estipulada como tal pola lei.
O 16 de novembro foi instituido pola Organización das Nacións Unidas (ONU) como o Día Internacional da Tolerancia. Esta é unha das moitas medidas da ONU na loita contra a intolerancia e a non aceptación da diversidade cultural.
TOLERANCIA EN MEDICAMENTO:
En Medicamento, a expresión ?tolerancia aos medicamentos? utilízase para referirse á capacidade do individuo para resistir certos medicamentos. É a redución da resposta do organismo aos efectos producidos por unha sustancia determinada. Por tanto, a tolerancia a un fármaco pode diminuír como resultado do seu uso excesivo. O mesmo ocorre co alcol, as drogas e o tabaco.
Vexa tamén Medicamento
TOLERANCIA INMUNITARIA:
A tolerancia inmunitaria ou inmunológica defínese como a ausencia específica de resposta do sistema inmunitario fronte a un antígeno, xa sexa propio ou estraño, que é inducida polo contacto previo con devandito antígeno. Trátase dun estado activo (non é unha simple ausencia de resposta), dotado de especificidade e de memoria. Esta tolerancia ten unha importancia capital no proceso de transplante de órganos.
TOLERANCIA EN INFORMÁTICA:
En informática, a tolerancia a fallos (en inglés failover) refírese á capacidade dun sistema de almacenamento para acceder a información ou seguir en funcionamento aínda en caso de producirse algún fallo. O sistema de almacenamento debe gardar a mesma información en máis dun compoñente de hardware ou nunha máquina ou dispositivo externos a modo de respaldo. Desta forma, se se produce algunha falla cunha consecuente perda de datos, o sistema debe ser capaz de acceder a toda a información recuperando os datos faltantes desde algún respaldo dispoñible.
Vexa tamén Informática.
TOLERANCIA EN INDUSTRIA:
En Enxeñaría e Deseño, a tolerancia é un concepto de metrología industrial que se refire á marxe de erro admisible na fabricación dun produto, e aplícase á produción de pezas en serie.
TOLERANCIA CERO:
A expresión 'tolerancia cero' utilízase para definir o grao de tolerancia a unha determinada lei, procedemento ou regra, co fin de evitar a aceptación de calquera conduta que puidese desviarse do establecido anteriormente. Por exemplo, 'tolerancia cero para os condutores ebrios'.
viernes, 10 de febrero de 2017
TDAH
Quieres saber que es el tdah???
entra en :http://www.tdahytu.es/que-es/
Vídeos y explicaciones sobre el tdah.
PROPIOS EXÁMENES DE NATURAIS:
Nós os de 6º de primaria, facemos os nosos propios exámenes de naturais.
Facemos nós as nosas propias preguntas con axuda do mestre.
Os facemos por ordenador.
/proxecto%20tribus/controlesciencias/libro/index.html
Facemos nós as nosas propias preguntas con axuda do mestre.
Os facemos por ordenador.
/proxecto%20tribus/controlesciencias/libro/index.html
AS TRIBUS TAMÉN ENSINAN:
Aquí podes aprender cos meus compañeir@s de clase. Fraccións,diptongo,hiato, raíces cadradas, etc.......
http://fabiangallie.esy.es/proxecto%20tribus/astribusensinan/libro/index.html
http://fabiangallie.esy.es/proxecto%20tribus/astribusensinan/libro/index.html
miércoles, 8 de febrero de 2017
BLOGS DO MUNDO:
http://pasapalabrablog.blogspot.com.es/
http://robertoariasrodriguez1.blogspot.com.es
http://blcpsousa.blogspot.com.es//
http://telodigojugando.blogspot.com.es/
http://ikercarrera.blogspot.com.es/
http://rincondesara12.blogspot.com.es/ç
http://anxomartmarcote.blogspot.com.es/
http://pasapalabrablog.blogspot.com.es/
http://robertoariasrodriguez1.blogspot.com.es
http://blcpsousa.blogspot.com.es//
http://telodigojugando.blogspot.com.es/
http://ikercarrera.blogspot.com.es/
http://rincondesara12.blogspot.com.es/ç
http://anxomartmarcote.blogspot.com.es/
Aprende con Alba!!!!!
Hola hoy comienzo mi blog como alumna de 6º de primaria en el colegio Ceip Mestre Valverde Mayo.
Espero que podáis aprender conmigo de una forma rápida y sencilla.
BIENVENI@S!!!!!!
Espero que podáis aprender conmigo de una forma rápida y sencilla.
BIENVENI@S!!!!!!
Suscribirse a:
Entradas (Atom)